დედისთვის ლექსი

ძალზე ცოტაა,

თვითონ დედაა

მზისფერი ლექსი,

ის ზოგჯერ ატმის

ნაზი რტოცაა,

ზოგჯერ კი, ვაზის

ძლიერი ფესვი...

დედისთვის ცრემლი

წვიმის მოსვლაა,

ღიმილი მზეა

ამ ნაწვიმარზე

და ყველა სევდა

მაშინ შორსაა,

როცა კი დედას

ხატად იწამებ...

დედა ფიქრია

და არმოცლაა,

არა ტაშის და

არა ჯილდოსთვის,

დედისთვის ჯილდო

შვილის კოცნაა

და ეს ლოცვაა

მარადისობის...