|
ჩემი ფიქრის მზე შენა ხარ, დედა, და ფიქრის თოვლიც, თოვლი ცისფერი... ასე მგონია (რაკი ვერ მხედავ!), შენი იმედის თვალი მიცქერის.
მზე გარდასული მექცა გოდებად და მონატრების იმ ლაგამს ვღეჭავ, თანდათანობით სულ რომ მოკლდება. |
ლექსები დედაზე • • •  • • • თენგიზ სვანიძის პოეზია |
_1399724171.jpg)
_1399723825.jpg)
