მერიდიანებს დავეზიარე

ზღვებით, ხმელეთით, ცისფერი ქროლვით,

მაგრამ გულდაგულ სადაც ვიარე,

ყველგან ვიარე თბილისის დროით.

თბილისის დროით გავსჭერ ვარძია

და აღვაზევე სვეტიცხოველი.

რაიც მონაგარს დაუგანძია,

არის მირონის წვეთი ყოველი.

თბილისის დროით ვაწრთე სახნისი,

გადავიხადე ომი მრავალი,

თბილისის დროით მტკივა კრწანისი

დიდი წარსული და მომავალი.

როგორც სინათლე უწმინდეს ფერთა

მოცხუნებული ახლოს თუ შორით,

დიდი სამრეკლო მოძმეთა ერთა

ვაშენე ჩემი თბილისის დროით.

თბილისის დროით მწვანე კორდები

ახასხასდება ზურმუხტის წნორით,

სადაც ინებო, დაგელოდები,

დაგელოდები თბილისის დროით!