სოფლის სკოლაში მოსწავლეებს საუზმის დრო დაუდგათ.

ყველა ჭამას შეუდგა. მხოლოდ ერთი ბავშვი არ საუზმობდა, საგზალი შინ დარჩენოდა და ხელცარიელი მოსულიყო .

იდგა საწყალი და თვალი გაურბოდა ამხანაგების საუზმისაკენ.

კეთილმა სანდალამ დაინახა ეს, მაშინვე შუაზე გაყო თავისი ყველი და პური და ამხანაგს შესთავაზა.

* * * * * * *

ანდაზა:

"ყველი და პურიო,

კეთილი გულიო."

სასკოლო ლიტერატურა • • •   • • •  იაკობ გოგებაშვილი/საბავშვო მოთხრობები