ღამით ლანდივით დავივლი თბილისს, მომაგონდება - ერთ დროს ვბრწყინავდი. მაშინ ჩემს მხრებზე იწვა ქალაქი, ღამით ლანდივით დავივლი თბილისს აქ ვბრძანე მწუხრიც და განთიადიც, გიგონებ, შენზე ფიქრმა დამღალა, ვიხსენებ იას, - იისფერი პერანგი უჩნდა, - ვეღარ მოგიტან ტუჩთან მაყვალა... აპრილის იას ვერ მოგიტან ალისფერ ტუჩთან. |