სიკვდილის წინეთ, ამბობენ, აჭიკჭიკდება გედიო და ტკბილ ჰანგებში იმარხვის მისი არსების ბედიო. აქ იხატება ცის სივრცე აქვე ისახვის ქვესკნელი. შემოქმედების ქებაა; ცისა და ქვეყნის შემკვრელი. გედო, შეგნატრი შენს ჭიკჭიკს შენგვარ სიკვდილსაც მეც ვსურვი… |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |