იწვის თუთუნი სამსუნიდან ჩამოტანილი

ჩემ თვალს გაურბის ჩუქურთმება ლურჯ ოცნებისა,

სუფრას ამშვენებს თუშის ყველი, ვერის მწვანილი

და გულს დაადგა გველაშაპი მწარე ვნებისა...

ღორის სიმსუქნე თალიშ ხახვით გადაფარული

სამხარს მაგონებს გიორგ მეფის მეთორმეტისას.

ყურძნის შხამს ვგემობ, გულით მთვრალი და აკლებული

და ბრუნდ სარკეში სახეს ვეძებ მე პოეტისას...

ქალიშვილებო, მოდით ჩემთან ამ წუთს საკვირველს.

ბრძენ ლათაებით მე დავტვირთავ უცნაურ ვირსა,

ჩემს მთვრალ სიმღერას მივცემ თქვენში მე მხოლოდ პირველს

უკანასკნელს კი მწირე ცრემლებს და ვაჟიშვილს.