ხარ ეროვნული,

შენ ხარ ხალხური,

გულში გაქვს სევდა,

მაგრამ გმირული,

ხარ შინაური

მტრისგან დახრული,

მტრისგან დახრული

და განწირული.

რა გაგიკვირდა? -

დიახ, გმირული

სევდა რაინდი

კაცის სულშია,

მოდის ზეციდან

კოკისპირული

წვიმა, რომელიც

მიწას სულ შია.

კეთილმძლეველს და

მტკიცე სულისას,

გერქმევა მარად

ქრისტეს მსახური,

მე მესმის

შენი საყვედურისა,

შენი ყამირის,

ჯერ არნახულის.

მაგრამ სანამდე

უნდა მესმოდეს?

მორჩა, გათავდა

შენი კუთვნილი,

რაც იყო, იყო,

თუმცა ესოდენ

ვერავინ შეგრჩა

მაინც გულთბილი.