ჩემი დრო უკვე გასულა, ალბათ ჩქარ-ჩქარა ვიარე... მღერის უჩემოდ ზაზუნა, თუ ეს მე დავიგვიანე. დავხარბდი დროის სიამეს; შენ ფხიზელი ხარ, მე მთვრალი, რომელმა დავიგვიანეთ? ვინ მომირჩენდა იარებს... ვინ იცის იქნებ ცოტ-ცოტა ორივემ დავიგვიანეთ. ვაჰ თუ დაგვბრალდა სიავე; გაგვწირეს, დაგვგმეს, გვაძაგეს თუ რატომ დავიგვიანეთ. სხვადასხვა წლებით ვიარეთ. ვინ იცის, იქნებ კარგია, ასე რომ დავიგვიანეთ. ჩემს უკანასკნელ იარებს... არ მშურს იმათი ბედი, ვინც არასდროს არ იგვიანებს. |