შენი ძაგებით გული იჯერეს

და... გულში მაინც დარჩა უცვლელი.

ზოგი ყველაფერს უმალ იჯერებს,

ზოგი ყველაფერს ეჭვით უცქერის.

მე რაც მარგუნა ერთხელ განგებამ,

ისევ მივყვები ბედის არჩევანს;

თურმე ძნელია გზების გაგნება

და უფრო ძნელი - გზების არჩევა.

მაინც რა არის თურმე ის სევდა,

ცამდე მართალი გზა რომ გიტოვებს.

თუმცა სიკვდილი მოვა ისედაც,

სიკვდილს დაეძებ ზოგჯერ თვითონვე.

მაშინ გწყურია ბედი ლოთების

და ღვინოს მაინც არ ეკარები.

დღეები, როგორც ხმელი ფოთლები,

იფანტებიან წვიმით, ქარებით.

ცვალებადია გზებიც ქარივით,

უცბად იწყება, უცბად თავდება,

გზებიც ითხოვენ ზოგჯერ ქალივით

ერთგულებას და თავის დადებას.

ცვალებადია გზებიც ქარივით,

ხან გამტანია, ხან მუხანათი;

ერთ დროს ერთგულ და ლამაზ ქალივით

გზებმაც იციან ზოგჯერ ღალატი.

ყველა თავის გზას არქმევს უცოდველს,

ყველა თავის გზით ეძებს სინათლეს,

ყველა თავის გზას მართალს უწოდებს

და ღმერთმა უწყის მათი სიმართლე.