მიწაზე ვწერ და ცაში ვათეთრებ,

მაგრამ სულ თოვლად მაცრის უფალი...

რა წაგაკითხოთ ძმებს და ქალღმერთებს  -

ვით შემოგკადროთ ეს ნასუფრალი?!..

ლექსიც ქალივით აქეთ-იქეთობს,

თუ დაიგულა გული ვნებული...

სული როგორღა ამოვითეთრო,

ბოღმა-ბალღამში ამოვლებული?!.

მორჩა! - აწ ლექსს არ გაგაცრევინებ

და არც კირსა გთხოვ, ვით კირითხურო,

ოღონდაც, ერთხელ მეც მათქმევინე,

რომ - აქ  ვწერ, მაგრამ ცაში ვკითხულობ!..