ნეტარი სული ნაზად ბრუნავს, ნაზად ციმციმებს,

მზეზე ნათელი, ნაკადულზე წყნარი და სუფთა,

აცოცხლებს სიტყვებს, ათრობს სურვილს და მიაქვს სულთან

თრთოლვა, რომელიც ვერ იქნა და ვერ მოვიცილე.

მე გიჭვრეტ წმინდას! შორს ქვითინი, ჭმუნვა, სიცივე,

მფეთქავ ბალახთა და იათა შორის რომ გსურდა

გასეირნება, ვით ანგელოსს, გიმზერდი მუდამ

და არა ვით ქალს, ო, ღვთაებრივ ძილით იძინე.

შენ დაუბრუნე მიწას ვალი, რომელმაც გშობა,

ზეცას-უხრწნელი მშვენება და ნათელი წმინდა,

მოგელამუნა ანგელოსი სანატრელ სტუმარს,

შენს სულთან ერთად განეტევა მიწიდან ტრფობა

და სათნოება, ჩამოიქცა მნათობი ციდან,

გატკბა სიკვდილი, გრილ წყვდიადში შევცურეთ ჩუმად.