ისე ვერ გამოვსულვარ მე შინიდან გარეთა, რომ არ ამეკვიატო გულსაკლავად, მწარედა. მაღაზიის წინარე, რომ არ შემომწუწუნო. ცრემლებჩამომდინარე, სიმძიმე და სიდიდე, ყველაფერზე იძახი: „მიყიდე!“ და „მიყიდე!“ მორთულს ნაირფერებად, ყველა ნივთი შენს ასაკს განა შეეფერება? კიდეც შემიძენია, ეს ხრიალა, ეს ბურთი, ეს თოჯინაც შენია. სადაც უნდა მიხვიდე, ყველაფერზე იძახი: "მიყიდე!“ და „მიყიდე!“ კმარა, თორემ, იცოდე, ნამდვილ სახელს წაგართმევ და "მიყიდეს“ გიწოდებ. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |