ეს თბილი და ტკბილი თქმა

ლექსით მოწყურებული,

უკვდავების წყაროა

გულზე მოპკურებული.

მე არ გიცნობ, მაგრამ ვგრძნობ:

შენი თვალის ციმციმი

გაზაფხულის იას ჰგავს

ბუჩქებში რომ იცინის.

ასე მინდა რომ იყოს

შენი თვალთა ცქრიალი...

მე სიცოცხლე გავლიე

სილამაზის ტრფიალით.

და ეს გრძნობა ლამაზი

დედის გულში ანთია,

თან მოჰყვება სიცოცხლეს

ვით მზის შუქი განთადს.

მხოლოდ დედის გარეშე

გაიქროლებს ფერია...

ჩვენი წუთისოფელი

მეტი არაფერია.