ისევ შენ და ისევ შენ,

ჩემო ტურფავ, ლამაზო,

ყველა შენ გენაცვალოს,

მოციმციმე ალმასო.

მიყვარდი და მიყვარხარ,

სულ მუდამ მეყვარები;

მსურდა შენის ხელებით

დამხუჭოდა თვალები!

მაგრამ მე შენმა გულმა

ახლოს არ მიმიკარა

და შენ, ჩემო ლამაზო,

არ მითხარ “ხო”, არც “არა”!..

გინდა ჯვარზედაც მაცვან,

მე სხვას ვერ შევიყვარებ,

შენ კი გძულვარ, მაგრამა

მე შენ თავს განაცვალებ!