როცა ფიქრით და ოცნებით დავიღლები, სწორედ მაშინ მღერით, ტაშით სარდაფიდან ამოდიან დაირები... ვერცხლისფერად, ოქროსფერად იალებენ და ვითარცა გაზაფხულის ყვავილები, მოედანზე ჩამომსხდარი დაირები ზიმზიმებენ, ბრჭყვიალებენ... |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |