აწ ეს მკლავები, ვით არტახები, ვერ გთმობენ, რადგან... დათმე დავითნი, ოდენ ითვალე ვნების ტალღები. ამ წვრილმან ხალებს ხვალ-ზეგ დაგითვლი.
ღამე მივინანიოთ, აურწყავია მაინც შენდობა. ეს ბზობის ღვინოც უზმოდ დავლიოთ, და განვიწმინდოთ ალავერდობას. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |