შუადღის სიცხე იყო, ვიჯექ ჩრდილით ნამალი, ვხედავ, გზაზე მოიბრძვის ჯინჭველების აღალი. სითა ხართ მომავალი? - სანადიროდ, ბატონო, დიდი იყო სამკალი, არ ვინდომეთ მრავალი, ურემზე ვერ შევაგდეთ, მიწას მოსთრევს ბარკალი. ერთი თითი ავკარი, ჯინჭველების ყიჟინამ სრულად შეძრა ცა-მყარი. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |