შენ რა იცი, სიყვარული რა ხილია?!

არ გიგრძვნია გულში ტრფობის გაღვივება.

სიყვარული მთაში ირმის ძახილია

და ბოლოს კი სევდიანი გაღიმება.

სიყვარული ცრემლებია დაკარგული,

იცი, კარგო, რას ამბობდა საიათნოვა? -

სიყვარული ტალღააო ნაკადულის,

თუ წავიდა, აღარ მოვა.

მე შენ მეტი განა არვინ მყვარებია,

ეს ალვები მეჩვენება გოგონებად,

ეს ლექსები მაშინდელი ქარებია

და ტკბილ-მწარე მოგონება.

შენ რა იცი, სიყვარული რა ხილია?!...