|
შენნი დალალნი ყრილობენ გველად სპეტაკს მკერდზედა, ტრფობისა ველად, და თვალთა ჩემთა ადავრიშებენ ხან ნუგეშისთვის, ხან დასაწველად!
მიგიშლ-მოგიშლის და სიამოვნებს, მაშინ ჩემს თვალებს აღაგზნებს შური და გლახ ჩემს გულსა ის ავალალებს! |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • ნიკოლოზ ბარათაშვილის პოეზია |
