|
მოფენილი ქალებით, სავსე იდუმალებით, ქარვად მონაზმანები, სივრცით დანათავები, იშლებიან ყანები, როგორც ვეფხვის ტყავები. სამხრეთივით ვნებიან მხარეს ეშურებიან ჭაობების იხვები, სიმაღლეებს მიჰყვება ფიქრი, ოქროს ნავებით. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |
