მშვენიერთა ხელმწიფავ, მკლავს სიშორე შენითა. ჰკვნესის გული საკვდავათ მსწრაფლ მჩივარის ენითა.
ვითარ მექმნას შვებანი; ნაცვლად შენსა ვინ ვპოვო მომცეს ჭმუნვის ვსებანი.
და ჰხმობს ეშხით მწყაზარსა, უმჯობეს არს მომვაჭრო, ჩემებრ ოხვრით ბაზარსა.
სული შენკენ მფრინვალებს. ოდეს თვალი შენ გნახავს, ყოვლად გაგვაბრწყინვალებს.
მომცემს რასმე ლხენასა: შენ მტანჯავ და მე გაქებ, რისთვის იხშავ სმენასა?! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |