რა უცნაური ერი ვართ -

არ შეგვერხევა წარბი,

თუმც ერთმანეთში გვერევა

ჭეშმარიტი და ყალბი.

ჩემს ნაცვლად სასწავლებელში

შვილი მიიღეს ჩარჩის,

იმ ჩარჩის შვილის მაგიერ

მე გამაგზავნეს ჯარში.

ერთი გოგონა მიყვარდა -

მართლაც ერთგული ყოვლად,

სანამ ჯარიდან დავბრუნდი,

სხვამ წაიყვანა ცოლად.

საჩემო ჯილდო-­ტიტული

სულ სხვას რგებია წილად.

ჩემს ნაცვლად სხვაა მსაჯული - ­

სხვა განაგებს და წირავს.

რაინდი ხარ და სულგრძელი,

ჩემო წმინდანო ერო,

აბა ამდენი თავხედი

ვით გაიტანდა ლელოს.

სხვას უხდი ქუდს და მადლობას

და კერპად იხდი ბოლოს,

მე მის მაგიერ ვარსებობ,

ის ჩემს მაგიერ ცხოვრობს.