მე შევძლებ, შენით სამყარო შევქმნა, მე შენით შევძლებ, სიკვდილზე ვწერო, ცოცხალი მხოლოდ ვიქნები შენთან და მკვდარიც შენთან, სიცოცხლევ ჩემო!
უკვე დაეშვნენ მწუხრის ჩრდილები, ვჩანვარ, ასე, შენითა ვჩანვარ, გამწირავ - შენით გავიწირები.
ქრის, ღამემ შენზე ფიქრი ინება, შენა ხარ ქალი, შენა ხარ ქალი და ჯერ ართქმული აქვითინება. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |