ესე რა მესმა მე მისგან თქმულად, ვარქვი, მაშ არ ვარ სრულად ბედბმულად, მაგრამ წამალი ჩემი მქცე სულად. აქამდე რასთვის გქონია ხშულად;
ნუ მყოფ ბედისგან იავარ-ქმნულად, ჩემდა მწე ყოფად ვისგან ხარ ბრკმულად? რად გქონან ბაღის კარები კრულად?
იამ მახარა საქმე საწამი, ვარდი მოაო კოკობ-ნაბამი. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |