გამოგტყუებენ სიცილს, ამბორს გიყოფენ ამოდ,

და გაღმერთებენ, - ვიცი!..

თქვენი მეუღლის გამო.

მე მათ უბადრუკ ქვიცინს და მოთმენობას ვნანობ,

თავს გევლებიან, - ისიც!..

თქვენი მეუღლის გამო.

მე იმთავითვე მძაგდა და ამთავითვე მეწვის,

ამ პროვინციელ ქალთა, -

მეჩშანობა და პეწი.

მედიდურობა ყალბი, არარაობა მათი!...

მე თქვენს მეუღლეს ალბათ, -

თქვენს გამო ვცემდი პატივს.

პოეზიის გვერდი   • • •     • • •   ზურაბ გორგილაძის პოეზია