მშვიდობით!.. დიდხანს ვერაფერს მოგწერ, კარდაკარ ვივლი ხმაგაკმენდილი, გავხდები ბევრი ავ-კარგის მოწმე, და დროს შევხედავ შემცბარ ღმერთივით.
გავწევ კახაბრელ გლეხის შეგნებით, - და ღვთის სასწორზე შეგდებულ გვირგვინს შემიმკობს შენი ეჭვის ეკლები.
ღმერთის პირმშოა ყველა ღვიძილი, დავდევ ბახჩაში შეპარულ თაგვებს და კატა სხვენში კვდება სიცილით.
ამდენი ვაზიც ჯვარზე დაწნული, სულში დაღლილი მუსიკა ყვავის თუ კედლებს მიღმა ტირის ქალწული?
ლახვრებს განკითხვის ჟამად მოღერილს, მღვრიე ფოთლებად გუბდება მდედრი და ცხელ ნესტოებს ხეთქავს ოხერი.
ვივლი, ბიბლიურ სამოსით ვივლი და შენ გახდები პირველი მოწმე, სამშობლო როგორ დამადგამს გვირგვინს. |
პოეზიის გვერდი • • • |