ყველასათვის ცუდი მსურს, სინიდისის მტერი ვარ; თაყვანსა ვსცემ მტრობა-შურს და მით ბედნიერი ვარ!
ცოტასაც არ ვჯერი ვარ; თუ არ მომცემს - ვიტაცებ და მით ბედნიერი ვარ!
პუბლიცისტად ვწერივარ; თავ-ბრუ მესხმის და ვყვირი: „მხედავთ? ბედნიერი ვარ!!"
ჭია-ღუა, მწერი ვარ!... ვყეფ მე, როგორც შოშია და მით ბედნიერი ვარ!
მეც მის შესაფერი ვარ! მრუდე მაქვს გზა და ხიდი, მაგრამ ბედნიერი ვარ!
მისი ფეხთა-მტვერი ვარ! სხვას ვერ ხედავს ის ჩემ სწორს და მით ბედნიერი ვარ!
თითქმის ყველაფერი ვარ! რჯულს გავყიდი ფულისთვის და მით ბედნიერი ვარ!
კარგი კაცის მტერი ვარ!.. ქვეყნად ვთესავ მტრობა-შურს და მით ბედნიერი ვარ!.. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • აკაკი წერეთლის პოეზია/პროზა |