ცეკვავდით ჩემთან...

თავს იკლავდნენ სტვენით ჩიტები

და სასოებით მიბნედილი მახსოვს გრაცია,

აკლდა შტრაუსი და შეხება აკლდა თითებით

შორეულ სიზმრის უკანასკნელ დეკორაციას...

მე დამრჩა თქვენგან

სულის ფსკერზე დაღლილი ვარდი,

თქვენ -

მარტოობის მძიმე ბოხჩა თავსასთუმალად...

...მე ახლაც ისე,

ისე მინდა დავმალო დარდი...

თქვენ, ალბათ, ასე გულმოდგინედ

ასაკს თუ მალავთ...