|
როცა თენდება და გავუცინებ მზეს - სწორედ მაშინ მომაგონდებით და სიხარულის ფეხმარდ ქურციკებს ჩამიყლაპავენ დარდის ლომები. თუ რამ მიჭირდა, თქვენსკენ მოვრბოდი ისევ თქვენთან ვარ, კი არ გშორდებით, ვით სიმძიმილი სულით ობლობის გულზე გაწყვიათ ცივი ლოდები. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • მარი აბრამიშვილის პოეზია |
