კედელთან მკრთალი ლანდი ანთია, სითბო არ არი ... ეჰ, ყველა ლანდი სიაბანდია, - მირაჟი, მკვდარი ... ვფიქრობ, ვგიჟდები, ცეცხლს შევუნთებ ძველ ფიქრებს ხმელებს, მივალ ახლოს და ჩუმად ვიჯდები, - გავითბობ ხელებს. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მამუკა სალუქვაძის პოეზია |