გაცოფდა, გაგიჟდა ქარი, ქარაშოტი, მუხლებზე დაისვა ქალწული ალუჩა, სად აღარ ათრია ქალი საღამომდე, მერე საცოდავი აიგდო აბუჩად.
მას კი დამსხვრეული სტკიოდა ფიქრები. აუ… გაიხარა ქარიშხლის ნაყოფმა და ტანზე ასკდება ალუჩას კვირტები. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |