|
საკვამურებში სისინებს ქარი. იხურება და იღება კარი. და როცა მთებზე ამოდის მთვარე - ყველა კუნჭული ივსება მთვარით. როდესაც მთებზე ამოდის მთვარე - ბრჭყვიალებს თუნგი და ცოლის თმები. ქოხებს კი სძინავთ, ვაჟკაცის ქებით, ლაჩრის გინებით და ლუდით მთვრალებს. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • ოთარ ჭილაძის პოეზია |
