|
როცა სოფელში ისევ შებინდდა და ირგვლივ დადგა სიმშვიდე სრული, ქარს ამოჰქონდა თონეებიდან ახლადჩაკრული შოთების სუნი. დღე მიილია ფოთლების ცვენით... შენ მომაგონდი მაშინ რატომღაც და თვალთა უპე ამევსო ცრემლით. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • გივი ჭიჭინაძის პოეზია |
