აპრილი იყო ისე ღარიბი,

ვით ანგელოზის საგზლის კალათა,

უცებ ღრუბლიდან თითქოს ხალიბის

მახვილის პირმა გამოანათა.

გამოაცოცხლა გული მკვნესავი,

გამოაღვიძა ფიქრის იარა,

და გადაცმულმა ღმერთმა ჩვენსავით,

კარიდან კარზე ჩამოიარა.

* * * * *

სასაცილოა - იმედის თოკზე,

ეკიდო ისე და გიხაროდეს

და შენი გულის დაღლილი მორზე

ცხოვრების ტირედ ქცევას ლამობდეს.

თუმცა, სად წახვალ, ყველგან ერთია,

ელავს ტყუილის მინა თუ ბროლი,

შენი გამგები მხოლოდ ღმერთია,

მაგრამ ღმერთია ყველაზე შორი.