გაწვიმდება ისევ ერთ დროს, კვირტებს შეხსნის მიკუნჭულებს, ეს წვიმა და ეს ფოთოლი ისევ ისე იჩურჩულებს.
დედას გამოეპარება, ასე ძვირად რომ დაუჯდა ერთი ბიჭის შეყვარება.
იისთვალებდანამული, მოვა ბიჭი ჩემნაირი, სიმღერა და სალამური.
შეხვედრა და გარინდება, მაგრამ მე ის არ ვიქნები და ის გოგოც სხვა იქნება. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • შოთა ნიშნიანიძის პოეზია |