დაიღალა მთვარე
თხელი ღრუბლის კოცნით,
ღრუბელს ეჩქარება,
დრო არა აქვს მოცდის.მთვარე უკვე ვნებით
თაფლის სიტყვებს ღვენთავს,
მაგრამ მაინც ფეთქავს.გაიხარა მთვარემ
და გულისხმით უსმენს,
ვეღარ ხედავს ვნებით
უკვე გამქრალ ღრუბელს.
კარლო კაჭარავა - მშვენიერი ქართველი ქალი
ოთარ ჭილაძე - ცირკი
ზურაბ კუხიანიძე - ცის ცრემლი ისე სპეტაკია...
თამაზ ჭილაძე - დე, ნუ შეგაკრთობთ...