მელოდებოდი ფოთლებთან ერთად, თხელ სივრცეებში ვხედავდი ბილიკს, თან ყურს უგდებდი ქარის სიმღერას და წუთისოფელს სულ ხმაგაკმენდილს. ჩვენ ვნახეთ, რამეს რომ გაეტირა”, შენ ასე გითხრეს ამხანაგებმა და კულულებზე ყვაოდა კვირა. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ნიკო სამადაშვილის პოეზია |