დრო დადგა მკაცრი,

დრო დადგა მკაცრი,

ავი ძაღლივით ყველგან მყეფარე...

ძვირფას საფლავებს ათოვს და აწვიმს,

დღემდე მათ მკერდზე ვერ გადვეფარე.

ვერც ძეგლი დავდგი შესაფერისი,

ვერც აგიყვავეთ მიწა სამეფო

ძილი ნებისა, მკვდრებო, სხვებისთვის,

ჩემთვის ძვირფასნო და უკვდავებო.

საყვედურს გკადრებთ კრძალვით და თრთოლვით,

დღეს რომ თოვლით ხართ გადაბარდნილი -

ერთ დროს თქვენს გვერდით წამოსაწოლი,

არ შემინახეთ ერთი ადგილი.