როდემდის გინდა იდგე, ბუერავ,

ამ ჩამოფლეთილ მუხების

ჩრდილში,

გიძნელდებოდეს თვალის ახელა

მარადიული სინათლის შიშით.

როდემდის - ფიქრობ მაინც,

როდემდის,

მითხარ, დობილო, რამე

სალხინო,

ზამთარი მოდის, ცივი ზამთარი,

ვერ ვიზამ იმას - არ

გაგაფრთხილო.

ჯერ ხომ არ მითქვამს შენთვის

არასდროს -

გულს შენი ცრემლი როგორ

მიტკივებს,

თუ ადრე მოვკვდი, არ მიღალატო,

მოდი და ქართან ერთად მიტირე.