|
ალვის შტო იყავ, სარო, ლამაზი, მოგკვეთეს თურმე, ზეცას წახველი... სადა ხარ, მტკვარზე მოჭრილო ხეო. ნუ თუ არ წაგყვა მიწის ნაღველი? ჩამო, აჰყვავდი... ბრწყინავს მაისი, ყველა ხეების გამომჩარხველი... |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • გიორგი ლეონიძის პოეზია |
