გაბზარულ სარკეში ნაცნობი მიმიკა,

წარსულის დღეები შეკრული წიგნებად,

სიცოცხლე ხან-მოკლე, ნამდვილი ლირიკა

და გზები, რომელიც გიღირდა მიგნებად.

მისია, საწუთრო ძალად რომ გავალებს

და თავად სამყარო, გრძნობების კორიდა,

ზურგს უკან იტოვებ თვალ-უწვდენ ტრამალებს,

რომ მერე ცხოვრებას უყურო შორიდან.

არ სცხრება ტკივილი, გახსენებს მაშინდელს,

ოცნებობ აპრილი კვლავ ამოგიყვავდეს...

ვიდრე ხვალ სიცოცხლე სიკვდილით წაგშლიდეს,

გიყვარდეს, უბრალოდ გულიდან გიყვარდეს.