თვალწინ მეხატება მარად ზავთი, გუგუნი და რისხვა, - შავი - მშვენიერი - ზღვისა, ჩვენი სულიერი ძმისა. კალმით დახატული მართლაც ფერი მსხმოიარე ზვრისა, ზეცა ავარდნილი ზევით, - ჭერი კავკასიონისა. შუქი დამაბრმავებელი ჩვენი მოალერსე მზისა, მაგრამ მაინც უპირველეს - მიმორხევა ნესტანისა, მზეებრ გასხივოსნებული შუბლი შოთა რუსთავლისა. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |