რადგან დაშვრა ასე საბა, ქება  მმართებს აწყა მეცა,

შეუყრია მრავლად სიტყვა, რა ვიხილე, სიბრძნე მეცა;

სად ვნახევდი ასრე კრებით, ქვეყნად მევლო, გინდა მეცა.

საქმით სცანით, თუ ვისწავლი, ვით ვინაღვლი, კიდეც მეცა.

სიყრმითგან იყო მუდამად სიბრძნის სწავლისა მსახველი,

სამოცდაექვს წელს იკითხა, სთქვა: ვერასი ვარ მმარხველი.

იარა ბევრი ქვეყანა, ბევრისაც იყო მნახველი.

ორბელიანმა საბამან სახელითა ქნა სახელი.