თარგმანი აკაკი წერეთლისა
|
პატრონს ჰყავდა წუწკი ძაღლი, მოვლილი და შენახული, მაგრამ მაინც ვერ გაუძღო მსუნაგს მისი ხარბი გული.
საქურდალს და საწუწკარში; სტაცებდა პირს და გაჰქონდა ნაქურდალი ჩუმად კარში.
ხან დააბა, ხან აწვალა! ვერას გახდა, სანამდი სხვამ იმას ჭკუა არ ასწავლა:
მაგასაც სისხლს ტყვილად ადენ! რად დაიშლის ეგ ქურდობას, თუ ნაქურდალს კი შეარჩენ?
კი წაართვი, ნუ შეარჩენ! და ნახავ, თუ იმ სენისგან მაგ საცოდავს არ მოარჩენ?“
ძაღლი აღარ გაულახავს, და იმ ძაღლის ქურდობაც კი აღარავის არ უნახავს. |
საბავშვო ლექსები • • •  • • • ივანე კრილოვი - იგავ-არაკები |
