ერთმა უშვილო მეფემ გამოუცხადა თავის ნაზირ-ვეზირებს: მოიარეთ ქვეყანა და ნახეთ სადმე ლამაზი, ჭკვიანი ბავშვი, რომ ვიშვილო და მემკვიდრედ დავტოვოო.
ნაზირ-ვეზირებმა შემოიარეს მთელი ქვეყანა და ერთ სახლში წააწყდნენ ერთ ბავშვს. ჰკითხეს: - მამაშენი სად არისო?
ბავშვმა მიუგო: - ჩხუბს თესავსო.
- დედაშენი სად არისო?
- ცრემლს ავალებსო.
- ღვინო დაგვალევინეო.
- ცხენები ვაზებზე გამოაბით და მერე დაგალევინებთო.
ვეზირებმა იარეს, იარეს, მაგრამ ვაზი ვერ იპოვეს.
ბავშვს უთხრეს: - ვაზი არსად ჩანსო.
- აბა, ღვინო საიდან გვექნებაო.
- მამაშენი როგორ თესავს ჩხუბსაო? - ჰკითხეს ვეზირებმა.
- ყანას თესავს და თუ ვინმე ზედ გადაივლის, წაეჩხუბებაო.
- დედაშენი როგორ ავალებს ცრემლებსო?
- როგორ და, მეზობელი გარდაიცვალა და იმას ტირის. ჩვენც დავიხოცებით და ისინი გვიტირებენო.
ვეზირებს მოეწონათ ბავშვის მოსწრებული სიტყვა-პასუხი და წაუყვანეს ეს ბავშვი მეფეს.
მეფესაც მოეწონა და იშვილა.
სასკოლო ლიტერატურა • • •  • • • ქართული ხალხური ზღაპრები |
