ავირჩიოთო, აწ, ერთი-ორში!.. ულოთი შეგვკრა ერთსულ-ერთხორცად და ომშეუშრალ ჩალისფერ დროშით სირცხვილის ყოვლის ოფლი შეგვხოცა. მაშ, რუსთველურად, - გნოლზე, ვით ქორი! სიცოცხლე... იქამც დაგვეზოგება. და გაუმარჯოს, - ერთი დიდგორით, - ყველა წაგებულ ომის მოგებას! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |