- შენ გეაჯები, შენს ვედრებას, გულით ნათმენი, სად წამოსული მონა შენი, მონა ყარიბი: არ დაუკეტო საქართველოს პონტის კარები, არ მომიკვეთო შენს ჯვარს მიწა, შენი ნათელი.
ჟამი ჭირთა მოახლოების, რისხვა განგების, შემოწყრომა მაღალ სამართლის; რატომ ჩანს შავად უსაზღვროება აღმოსავლეთის, რად მესმის გლოვა შორი ქართლის სამრეკლოების.
ხმალი, ტარში გადამსხვრეული, ტანჯვა, გოდება, ბედშავობა, ცრემლი მალული რად დამდევს ლანდად ბედწამხდარი ჩემი მამული. მამული, შენს ჯვარს მოწყვეტილი და დამწყვდეული.
მტრის მონობა, სპარსი, არაბი; აშორე ცრემლი, უსჯულოება, წარღვნა, ქარაფი; შენ გევედრები, შენს დიდ გზაზე ლოცვით მარები: არ დაუკეტო საქართველოს პონტის კარები“. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |