გაბრიყვდა არაბი-ფაშა,

უბედური და მზებნელი!...

ნეტავ ვის ეურჩებოდა

თავისუფლების მძებნელი?

განა სიმართლე რომ ჰქონდა,

მისთვის ჰყვიროდა “ალლასა”?

გინდა ცამდინაც სტყუოდეს,

ვინ გაამტყუნებს ძალასა?

კაცობრიობის სინიდისს

აბა რა მოუმატია?

ადრინდელ ბარბაროსობას

დღეს ჰქვია დიპლომატია!..

თუ ვაჟკაცურად კაცსა ჰკლავ,

მაშინ ხარ ჩინგის-ყაენი,

და ქვეყნის გმირი, თუ მოძმეს

ჰღალატობ, როგორც კაენი.

უსამართლობა წინ მიდის

კანონიერის გზებითა:

სრული უფლება ეძლევა

სხვადასხვა კონგრესებითა.

სჯულის ფიცარი გაფხიკეს,

ზედ მცნება აღარ სწერია;

და ისტორია ჩვენ დროში

მეჭორე დედაბერია!

ძალაა ქვეყნის დიდება!

ჭეშმარიტება არს ძალა!

წესები ისევ ძველია,

მხოლოდ გზა გამოიცვალა!

ეს არ სცოდნია არაბსა,

იმ საბრალოს და მზებნელსა!...

სხვისი იმედი რას არგებს

თავისუფლების მძებნელსა?