გულით მუდამ ვიამაყებ,

საქართველოს მთა-ბარითა...

გორგასალით, დავითითა,

შოთათი და თამარითა,

საბათი და ილიათი,

ვაჟათი და აკაკითა!..

ვინც ქართული ენა მომცა

და სხვის ყრმობას ამარიდა!..

მზეს და ზეცას, მთელ სამყაროს,

მსურს უმზირო ამ არედან!

უსაყვარლეს მამულს ვფიცავ,

თავის საზღვარ-სამანითა.

მტერს წკირსაც კი არ დავუთმობ,

მამულს როგორ ვათელინებ?!

საქართველო არ უყვარსო, -

არვის არსად ვათქმევინებ!